کتاب مکاشفه

5   و اگر کسیبخواهد بدیشان اذیّت رساند، آتشی از دهانشان بدر شده، دشمنان ایشان را فرو می‌گیرد؛ و هر که قصد اذیّت ایشان دارد، بدینگونه باید کشته شود.

11  و بعد از سه روز و نیم، روح حیات از خدا بدیشان درآمد که بر پایهای خود ایستادند و بینندگانِ ایشان را خوفی عظیم فرو گرفت.

17  و گفتند، تو را شکر می‌کنیم ای خداوند، خدایِ قادر مطلق که هستی و بودی، زیرا که قوّت عظیم خود را بدست گرفته، به سلطنت پرداختی.

5   و آن فرشته‌ای که بر دریا و زمین ایستاده دیدم، دست راست خود را به سوی آسمان بلند کرده،

10  و دُمها چون عقربها با نیشها داشتند؛ و در دُم آنها قدرت بود که تا مدّت پنج ماه مردم را اذّیت نمایند.

17  و به اینطور اسبان و سوارانِ ایشان را در رؤیا دیدم که جوشنهای آتشین و آسمانجونی و کبریتی دارند و سرهای اسبان چون سر شیراناست و از دهانشان آتش و دود و کبریت بیرون می‌آید.

7   و فرشته مرا گفت، چرا متعجّب شدی؟ من سِرّ زن و آن وحش را که هفت سر و ده شاخ دارد که حامل اوست، به تو بیان می‌نمایم.

کتاب مکاشفه

11  هر که ظالم است، باز ظلم کند و هر که خبیث است، باز خبیث بماند و هر که عادل است، باز عدالت کند و هر که مقدّس است، باز مقدّس بشود.

4   و خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد. و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.

6   خوشحال و مقدّس است کسی که از قیامت اوّل قسمتی دارد. بر اینها موت ثانی تسلّط ندارد بلکه کاهنان خدا و مسیح خواهند بود و هزار سال با او سلطنت خواهند کرد.

19  و دیدم وحش و پادشاهان زمین و لشکرهای ایشان را که جمع شده بودند تا با اسبسوار و لشکر او جنگ کنند.

13  اینها یک رأی دارند و قوّت و قدرت خود را به وحش می‌دهند.

17  و اژدها بر زن غضب نموده، رفت تا با باقی‌ماندگانِ  ذریّت او که احکام خدا را حفظ می‌کنند و شهادتِ عیسی را نگاه می‌دارند، جنگ کند.

7   و چون شهادت خود را به اتمام رسانند، آن وحش که از هاویه برمی‌آید، با ایشان جنگ کرده، غلبه خواهد یافت و ایشان را خواهد کُشت

12  و آوازی بلند از آسمان شنیدند که بدیشان می‌گوید، به اینجا صعود نمایید. پس در ابر، به آسمان بالا شدند و دشمنانشان ایشان را دیدند.

کتاب مکاشفه

3   و او را به هاویه انداخت و در را بر او بسته، مهر کرد تا امّت‌ها را دیگر گمراه نکند تا مدت هزار سال به انجام رسد؛ و بعد از آن می‌باید اندکی خلاصی یابد.

15  و از دهانش شمشیری تیز بیرون می‌آید تا به آن امّت‌ها را بزند و آنها را به عصای آهنین حکمرانی خواهد نمود؛ و او چرخُشت خَمر غضب و خشم خدای قادر مطلق را زیر پای خود میافشُرَد.

16  خواهند گفت، وای، وای، ای شهر عظیم که به کتان و ارغوانی و قرمز ملبّس می‌بودی و به طلا و جواهر و مروارید مزیّن، زیرا در یک ساعت اینقدر دولتِ عظیم خراب شد.

8   آن وحش که دیدی، بود و نیست و از هاویه خواهد برآمد و به هلاکت خواهد رفت؛ و ساکنان زمین، جز آنانی که نامهای ایشان از بنای عالم در دفتر حیات مرقوم است، در حیرت خواهند افتاد از دیدن آن وحش که بود و نیست و ظاهر خواهد شد.

17  زیرا خدا در دل ایشان نهاده است که ارادهٔ او را بجا آرند و یک رأی شده، سلطنت خود را به وحش بدهند تا کلام خدا تمام شود.

4   و آن اژدها را که قدرت به وحش داده بود، پرستش کردند و وحش را سجده کرده، گفتند که کیست مثل وحش و کیست که با وی می‌تواند جنگ کند؟

8   ولی غلبه نیافتند بلکه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد.

8   و بدنهای ایشان در شارعِ عامِّ شهر عظیم که به معنیِ روحانی، به سدوم و مصر مسمّیٰ است، جایی که خداوند ایشان نیز مصلوب گشت، خواهد ماند.

14  وایِ دوّم درگذشته است. اینک، وایِ سوم بزودی می‌آید.

5   و به آنها داده شد که ایشان را نکشند بلکه تا مدّت پنج ماه معذّب بدارند و اذیّت آنها مثل اذّیت عقرب بود، وقتی که کسی را نیش زند.

20  و سایر مردم که به این بلایا کشته نگشتند، از اعمال دستهای خود توبه نکردند تا آنکه عبادت دیوها و بتهای طلا و نقره و برنج و سنگ و چوب را که طاقت دیدن و شنیدن و خرامیدن ندارند، ترک کنند؛

16  و دیگر هرگز گرسنه و تشنه نخواهند شد و آفتاب و هیچ گرما بر ایشاننخواهد رسید.

15  و پادشاهانِ زمین و بزرگان و سپهسالاران و دولتمندان و جبّاران و هر غلام و آزاد خود را در مغاره‌ها و صخره‌های کوه‌ها پنهان کردند.

15  و پایهایش مانند برنج صیقلی که در کوره تابیده شود، و آواز او مثل صدای آبهای بسیار؛

مکاشفه فصل 17

آن وحش که دیدی بود و نیست و از هاویه خواهد برآمد و به هلاکت خواهد رفت و ساکنان زمین جز آنانی که نامهای ایشان از بنای عالم در دفتر حیات مرقوم است در حیرت خواهند افتاد از دیدن آن وحش که بود و نیست و ظاهر خواهد شد.

آن وحش که دیدی، بود و نیست و از هاویه خواهد برآمد/کتاب مکاشفه/

و فرشته مرا گفت: «چرا متعجب شدی؟ من سر زن و آن وحش را که هفت سر و ده شاخ دارد که حامل اوست، به تو بیان می‌نمایم. آن وحش که دیدی، بود و نیست و از هاویه خواهد برآمد و به هلاکت خواهد رفت؛ و ساکنان زمین، جز آنانی که نامهای ایشان از بنای عالم در دفتر حیات مرقوم است، در حیرت خواهند افتاد ازدیدن آن وحش که بود و نیست و ظاهر خواهد شد." مکاشفات یوحنا 17: 8-11

هاویه کجاست؟

یکی از طبقات دوزخ هاویه است

حزقیال ۲۹:۳

و متکلم شده، بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینک‌ای فرعون پادشاه مصر من به ضد تو هستم. ای اژدهای بزرگ که در میان نهرهایت خوابیده‌ای و می‌گویی نهر من از آن من است و من آن را به جهت خود ساخته‌ام! اشعیا ۲۷:۱ در آن روز خداوند به شمشیر سخت عظیم محکم خود آن مار تیز رو لویاتان را و آن مار پیچیده لویاتان را سزا خواهد داد و آن اژدها را که در دریا است خواهد کشت.

رامسس دوم یا رامسس کبیر

بسیاری او را نیرومندترین فرعون تاریخ مصر باستان می‌دانند. 

فرعون بزرگ، رامسس، علاقه زیادی به بناهای تاریخی داشت. در زمان رامسس دوم بیشترین ساختمان‌ها و بناهای معماری مطرح مصر باستان ساخته شد. بناهایی که بسیاری از آنها هنوز هم در مصر در دسترس هستند. رامسس به دلیل داشتن قدرت نظامی و آبادانی که در مصر ایجاد کرد به عنوان یکی از بزرگترین فرمانروایان مصر باستان شناخته می‌شود. 

در نخستین سال‌های تاجگذاری، رامسس دوم عازم میادین جنگ شد، به هدف پس گرفتن قلمروهای قدیم مصر که تحت سلطهٔ نوبی‌ها و هیتی‌ها بود و همچنین حفاظت از مرزهای مصر. چند نبرد در لیبی و خاموش کردن شورش‌های نوبی‌ها هم در کارنامهٔ جنگی او نوشته شده‌است

رامسس دوم معروف به کبیر، قدرتمندترین فرعون مصر باستان بوده است

جانشین ستی اول فرعونی بود بنام رامسس دوم که مدت 67 سال سلطنت کرد و در این مدت اغلب بر ضد اقوام اسیایی که زحمت مصریان را فراهم می کردند ،جنگیده و با پادشاه هاطی عهد نامه دوستی منعقد ساخت و بموجب این عهد نامه تسلط مصر در فلسطین و شمال سوریه برسمیت شناخته شد و دختر پادشاه هاطی به عقد رامسس دوم در آمد و این عهد نامه در آن زمان جنبه بین المللی داشته و بمنزله قرار داد عدم تجاوز بشمار رفته است .

آن هنگام که فرعون در مبارزه‌ با موسی شکست خورد و ساحران به موسی و خدای او ایمان آوردند، 

تعدادی از مردم نیز ایمان آوردند که بعضی ایمان خود را اظهار کردند و فرعون هم دستور قتل آنها را داد

 و بقیه مردم از ترس جان خویش، ایمان خود را فاش نکردند. 

رامسس سوم

رامسس سوم پسر ست‌ناخت و ملکه تیی-مرنسه بود. در سال ۱۱۷۸ پیش از میلاد، رامسس سوم ملت را برانگیخت و مردمان دریا را که همه ساله به مصر حمله می‌کردند، را شکست داد. پس از آن فرعون گفت: «آنانی که به مرزهای من حمله کردند... ارواحشان تا آخر زمان نابود شده‌است.»

سیاست‌های جنگی رامسس سوم در مقایسه با عملکرد رامسس دوم و دستاوردهای وی در این زمینه، با پیروزی‌های کمتری همراه بوده‌است. به نظر می‌رسد که رامسس سوم بخشی از متصرفات مصریان را در دورهٔ حکومتش از دست داده و بخش‌هایی نیز در دورهٔ زمامداری جانشینان وی از مصر منتزع شده‌است.

رامسس سوم توسط تعدادی از افراد بارگاه خود در طی دسیسه‌ای در ۳۰امین سال فرمانروایی‌اش به قتل رسید.

رامسس سوم شاید مصر را برای همیشه از خطر اشغال نجات داد، اما این جنگ برای او چنان پرهزینه از کار درآمد که «خزانۀ سلطنتی» را خالی کرد و مقبره سازان سِت مؤات (دیرالمدینۀ کنونی) را بی‌دستمزد گذاشت. در نتیجه نخستین اعتصاب کارگریِ ثبت‌شده در تاریخ صورت گرفت که در آن کارگران دست از کار کشیدند و تا زمانی که دستمزد کامل خود را دریافت نکردند حاضر نشدند به سر کار برگردند.

چهره بازسازی شده رامسس دوم