الیزابت فقط یک خواهر داشت، شاهدخت ماگارت که در ۱۹۳۰ متولد شده بود. این دو شاهدخت در خانه و تحت نظر مادرشان و مربیشان ماریون کرافورد درس خواندند.[۸] این درسها شامل تاریخ، زبان، ادبیات و موسیقی بود.[۹] کرافورد در سال ۱۹۵۰ یک زندگینامه در رابطه با کودکی مارگارت و الیزابت چاپ کرد و آن را شاهدختان کوچک نام نهاد که باعث ناراحتی خانواده سلطنتی شد.[۱۰] این کتاب دربارهٔ علاقه الیزابت به اسبها، سگها، انضباط او و مسئولیت پذیری او سخن گفتهاست.[۱۱] دیگران هم نظرات مشابهی دادهاند: وینستون چرچیل زمانی که او دو ساله بود «روحیه اقتدار و تاملپذیری او» را برای یک نوزاد خیرهکننده دانست[۱۲] و دختر خالهاش مارگارت رودز او را «دختر کوچولوی شوخطبع، اما اساساً معقول و خوشرفتار» توصیف کرد.[۱۳]
در زمان پادشاهی پدربزرگش، الیزابت سومین نفر در خط جانشینی تاج و تخت پادشاهی بریتانیا بود؛ پس از عمویش ادوارد و پدرش. با وجود اینکه تولد الیزابت توجه جامعه را برانگیخت، کسی انتظار نداشت او ملکه شود، زیرا ادوارد هنوز جوان بود و در آینده میتوانست ازدواج کند و صاحب فرزند شود؛ نتیجتاً جایگاه الیزابت در خط جانشینی تنزل یابد.[۱۴] زمانی که پدربزرگش در ۱۹۳۶ درگذشت و عمویش با نام ادوارد هشتم پادشاه شد، الیزابت به دومین نفر در خط جانشینی پس از پدرش تبدیل شد. همان سال، ادوارد تصمیم گرفت با والیس سیمپسون که یک زن مطلقه بود ازدواج کند؛ این موضوع منجر به بحرانی قانونی شد و در نهایت پادشاه مجبور به استعفا گردید.[۱۵] در نتیجه، پدر الیزابت به پادشاهی رسید و او نیز به وارث مقدر تبدیل شد. به دلیل قانون حق اولویت نخستین ذکور، در صورتی که پدر و مادرش صاحب فرزند پسری میشدند، آن پسر به وارث بلافصل بدل میشد و در خط جانشینی بالاتر از الیزابت قرار میگرفت.[۱۶]
پس از آن، هنری مارتن از کالج ایتن به او در مبحث تاریخ مشروطه آموزش داد[۱۷] و زبان فرانسوی را از چند مربی فرانسوی زبانش آموخت.[۱۸] یک گروه پیشاهنگی از دختران هم سن و سالش به نام گروه اول کاخ باکینگهام تشکیل شد تا الیزابت بتواند با همسالانش وقتگذرانی کند.[۱۹]
در ۱۹۳۹ که پادشاه و ملکه برای بازدید از کانادا راهی شدند، الیزابت در بریتانیا ماند؛ زیرا شاه جرج تصور میکرد که او برای حضور در یک بازدید عمومی خیلی کوچک است.[۲۰] او در زمان رفتن پدر و مادرش «گریان» بود.[۲۱] آنها در جریان این بازدید مرتباً با یکدیگر از طریق نامهنگاری در ارتباط بودند.[۲۱] همچنین نخستین تماس تلفنی سلطنتی ترا-اطلس – از آن سوی اقیانوس به سوی دیگر – میان الیزابت و والدینش انجام پذیرفت