مصاحبه //جایزه ادبی فانوس//آریا معصومی//

بنام خداوند بخشنده و مهربان

مصاحبه //ششمین دوره جایزه ادبی فانوس//

1-لطفا خودتان را معرفی کنید .

نام و نام خانوادگی-

آریا معصومی هستم

محل تولد و محل سکونت-

استان کهگیلویه و بویراحمد- شهر دهدشت

سابقه داستانویسی-  

از سال 89شروع به نوشتن کردم و در این مدت برگزیده بیش از 60 جشنواره شعر و داستان کوتاه ایران شدم. یک مجموعه داستان به اسم آدم های معروف دستشویی نمی روند با نشر فرهنگ ماناو یک مجموعه شعر به اسم تنهایی خانم این خانه است  با نشر شانی  چاپ کرده ام

 2-نقش جایزه های ادبی و رقابت های اینگونه را در معرفی و علاقمندی داستانویسان به ادامه این رشته چگونه میبینید؟ 

 در کشوری که متاسفانه آنچنان که باید به ادبیات واقعی توجه نمیشود، وجود همچین جایزه ها و جشنواره هایی خوب هست و به روند ادبیات ما کمک می کند.ما در کشوری زندگی می کنیم که مافیا در همه چیز حرف اول را می زند، شعر و داستان( بیشتر شعر) نیز مافیای خاص خودش را دارد و آدم هایی هستند که به جای بزرگی در ادبیات به دزدی مشغولند. بعضی از جشنواره ها و جایزه ها هستند که آدم وقتی با موضوعشان روبه رو می شود برای یک لحظه می خواهد بالا بیاورد. حتی اسم درست و حسابی رویشان نگذاشته اند. خود من در اوایل از  فکر می کردم ملاک جشنواره ها هستند و بعد ها فهمیدم که در ادبیات هیچ چیزی ملاک نیست جز کتابی که نویسنده بیرون می دهد و آن هم گذشت سال ها باید تصمیم بگیرد در موردش. الان هم فقط در تعدادی از جشنواره ها شرکت می کنم که واقعا احساس می کنم سرشان به تن ادبیات می ارزد( فکر کنم قبلا کمی شهرستانی با قضیه برخورد کرده ام،شاید سن و سالم هم دخیل بوده باشد)

3-به نظر شما چگونه باید فرهنگ سازی کرد تا حمایت های مردمی را به طرف جایزه های ادبی خصوصی سوق و جلب کرد؟

 متاسفانه ادبیات جایگاه خاص خودش را در بین مردم از دست داده است به معنای عام و تعداد افراد خاصی هستند که دارند ادبیات را دنبال می کنند. البته من وقتی می نویسم برایم عام و خاص ندارد و عا را هم بیشتر از خاص مد نظر دارم.واقعا من نمی دانم که باید به چه شیوه ای یاسد فرهنگ سازی کرد ولی می دانم افرادی هستند که به راحتی از چنین جشنواره ها و جایزه هایی .

4-نقش نهادهای دولتی که در امر فرهنگی و ادبی فعالیت مینمایند را در حمایت از جایزه های ادبی خصوصی چگونه ارزیابی و توقع شما به عنوان نویسنده از آنان چیست برای ادامه ی حیات بهتر و پویا تر این نوع فعالیت های خوب فرهنگی؟

 نهاد های دولتی اسمشان رویشان هست و بیشتر از اینکه بفکر ادبیات باشند به فکر خودشان هستند و سعی می کنند ادبیات را دربند دولت بکشند . درحالی که ادبیات چیز دولتی نیست و نویسنده های واقعی هم این را به خوبی می داند. می بینیم که نویسنده ها چگونه گاه گاه طوری دورشان می زنند که خودشان نمی دانند از کجا خورده اند.متاسفانه اگر شهرستانی باشی مجبوری برای سکوی پرتاب از نقش این نهاد های دولتی استفاده کنی ولی اگر نپری باید تا آخر عمرت روی سکوی پرتاب نهاد های دولتی بمانی و با خودت فکر کنی که در اوج هستی در حالی که این مردم هستند که تصمیم می گیرند. چیزهای زیادی در آسمان هست ولی همه پرنده نیستند جز آنکه یک روز گلوله ای زمین گیرش کند. گاهی وقت ها باید پول خونت را قبل از پرواز گرفته باشی

5-آینده ی ادبیات داستانی و شرایط حاضر آن را چگونه ارزیابی میکنید؟

 من هربار که بمیرم دوباره متولد می شوم  پس حداقل یک نفر همیشه هست که داستان بخواند و فکر کنم کافی باشد

- کوتاهترین توصیف خود را بیان نمایید.

1- ادبیات داستانی-

راهی برای خدا شناسی

3- فانوس-

مادر بزرگ

4-داستانویسان-

تنهایی ها

5-داوران ادبی فانوس-

بورکه کردن

6-کتاب-

بوی کاغذ

7-جایزه ادبی فانوس-

کمی آزادی

8-جایزه های ادبی خصوصی-

حس پرواز

9-چاپ الکترونیک داستان-

بوی خاک نم گرفته نمیده

10-چاپ داستان بصورت کتاب-

دوست دارم

11-حسام الدین شفیعیان. بنیانگذار و دبیرجایزه ادبی فانوس-

فکر کنم بیشتر از سنش زنده بمونه

12-آینده ی جایزه ادبی فانوس-

امیدوارم همیشه فانوس بمونه تا از حال و هوای صداقت و پاکی روستاییش بیرون نیاد

با تشکر ششمین دوره جایزه ادبی فانوس