بازگشت مسیح

مسیحیان اولیه، بازگشت مسیح را « امید متبارک » میدانستند (تیطس باب ۲ آیه ۱۳). آنها انتظار داشتند تمام پیشگوییها و وعدههای کتاب مقدس در ظهور دوم تحقق یابند، زیرا این هدف مسیحیت است. تمام کسانی که مسیح را دوست دارند، منتطر روزی هستند تا بتوانند رو در رو با او همنشین شوند. سخنان او در آن آیات، به نوعی نزدیکی و صمیمیت را که ما نه تنها با مسیح بلکه با یکدیگر نیز خواهیم داشت، اشاره دارند.

مسیحیان به این وعده معتقدند، زیرا کتاب مقدس ما را از تحقق آن مطمئن میسازد. ما این اطمینان را داریم، زیرا سخنان عیسی را باور داریم که فرمود، « دوباره میآیم » (یوحنا باب ۱۴ آیه ۳). درست همانطور که آمدن نخست مسیح پیشگویی شد، آمدن دوباره او نیز حتی در عهد قدیم پیشگویی شده است. پیش از طوفان، خدا به خنوخ که بزرگ و سر سلسله قوم بود گفت که آمدن مسیح موعود در جلال، پایانی بر گناه خواهد بود. او پیشگویی نمود، « ببینید خداوند با دهها هزار نفر از مقدسین خود میآید تا بر همه آدمیان داوری کند و انسانهای شریری را که از روی شرارت، دست به اعمال شریرانه زدهاند و همه سخنان سختی که گناهکاران خدا ناشناس بر ضد خدا گفتهاند، محکوم سازد » (یهودا آیات ۱۴ و ۱۵).

هزار سال پیش از آنکه عیسی به این زمین بیاید، داود پادشاه نیز آمدن مسیح موعود برای گرد هم آوردن قوم خدا را پیشگویی نمود. « خدای ما میآید، امّا نه در سکوت، بلکه با آتش سوزنده که در پیشاپیش اوست و توفان سهمگین که در اطراف اوست. آسمانها و زمین را به گواهی میطلبد تا بر قوم خود داوری کند. او میفرماید: جمع شوید ای مؤمنانی که با قربانیهای خود با من پیمان بستید » (مزامیر باب ۵۰ آیات ۳ تا ۵).

آمدن دوباره عیسی بطور نزدیک با ظهور اول وی مرتبط است. نبوتهایی که تولد و رسالت او را پیشگویی نمودند، (برای مثال، پیدایش باب ۳ آیه ۱۵، میکا باب ۵ آیه ۲، اشعیا باب ۱۱ آیه ۱، دانیال باب ۹ آیات ۲۵ و ۲۶) بنیان امید و اطمینان ما، به وعدههای مربوط به آمدن دوباره او استوار است. مسیح « ظاهر شد تا با مرگ خود به عنوان قربانی، گناه را از بین ببرد… مسیح نیز یک بار به عنوان قربانی تقدیم شد تا بار گناهان آدمیان را به دوش گیرد و بار دوم که ظاهر شود برای کفارهً گناهان نخواهد آمد، بلکه برای نجات آنانی که چشم به راه او هستند میآید » (عبرانیان باب ۹ آیات ۲۶ و ۲۸).