مصاحبه //پنجمین دوره جایزه ادبی فانوس//روح الله صالحی//

بنام خداوند بخشنده و مهربان

مصاحبه //پنجمین دوره جایزه ادبی فانوس//

1-لطفا خودتان را معرفی کنید .

نام و نام خانوادگی-  روح الله صالحی

از شهر- نهاوند

شهر محل تولد-

شهر محل سکونت-

سابقه داستان ویسی-  آغاز فعالیت ادبی ام از سال 1369 می باشد اما از

 سال 1380 به صورت تخصصی به نمایش نامه نویسی  و فیلم نامه

 نویسی و روزنامه نگاری روی آوردم که جوایز متعددی از جشن واره ها را

 برایم به هم راه داشت. رتبه برگزیده داستان نویسی دفاع مقدس استان

 همدان 3 دوره – برگزیده داستانک استان –رتبه دوم طنز مکتوب در جشن

 واره مطبوعات – رتبه برگزیده نمایش نامه نویسی مساجد کشور – نمایش

 نامه نویسی برتر 6دوره استان همدان و...

 2-نقش جایزه های ادبی و رقابت های این گونه را در معرفی و علاقه مندی

 داستان نویسان به ادامه این رشته چه گونه می بینید؟ 

هرچند جشن واره ها ملاک برجسته بودن یک هنرمند نیستند اما بی شک

 در راستای معروفی نسل نوجوی عرصه فرهنگ وهنر نقش آفرین

 هستندوتنها راه شناخته شدن به حساب می آید .می ماند نقشه راه ...

 متاسفانه روی کردی برای هدایت نوجویان عرصه هنر به سمت تعالی از

 پیش ترسیم شده دیده نمی شود.

3-انجمن های ادبی و کارگاه ها و محافل داستانویسی را در رشد و

 شکوفایی استعدادها و یادگیری اصولی و تخصصی داستانویسی را چگونه

 ارزیابی میکنید؟ 

انجمن یک تشکل صنفی است و می بایست  بستر کشف  استعداد ها را

 برعهده بگیرند و کارگاه های تخصصی نقش پرورش این استعداد ها برعهده

 دارند که در اغلب شهرهای ایران نگاه تخصصی و آموزشی در این زمینه

 دیده نمی شود و بیشتر  وظیفه روتینگ گردهم آیی هفتگی را برعهده دارند

 و به دلیل نبود آموزش معمولا استعدادها تا سطح مدیر انجمن پرورش می یابند.

4-فکر میکنید داستان کوتاه یا رمان یا داستانک کدام بیشتر مخاطب دارد و به

 نظر شما دلیلیش را هم عنوان نمایید؟

داستانک به دلیل ساختار خاصش هنوز معرفی نشده است و اغلب ایده را

 به جای داستانک  به خورد مخاطب می دهند و متاسفانه در جشنواره ها

 هم برگزیده می شوند.با توجه به آمار بالای پیامک های فاقد ارزش ادبی

 بهترین راه تغییر فضای پیامک ادبی اشاعه داستانک است.

داستان کوتاه از همان بدو ورودش به ایران به دلیل قرار گرفتن در مسیر

 نویسندگان دهه 40 نگاه تخصصی روی آن متمرکز شد و به دلیل عدم

 آگاهی ازمکاتب ادبی و کدکلیدها از توده مردم فاصله گرفت و حتی  داستان

 افرادی چون جلال آل احمد هم نتوانست موجب آشتی مخاطبین عموم با

 داستان کوتاه شود. گواه این حرف میزان چاپ کتب تک چاپ و تیراژ پایین در این سالیان می باشد

رمان اما وضعیت بهتری دارد و در این بین رمان های عاشقانه سهم خوبی از

 بازار نشر کتب ادبی را سهم خود کردند کتبی مثل آثار فهیمه رحیمی، نسرین ثامنی ، ر.اعتمادی و..واین اواخر بامدادخمار و  دا ( ساختاری غیررمان ) توانست  خودی نشان دهند

5-چطور نقد ادبی و در کل نقد کردن داستان را اصولی میدانید و مزایا ی یک

 نقد خوب و در عوض فرایند نقد های غیر اصولی و اثر آن را در نویسنده

 عنوان نمایید؟

نقد  در تعریف شناخت صره از ناصره است و عموما می بایست منتقدین

 کتابی را به جامعه معرفی  نمایند اما این جا برعکس است و وقتی کتابی

 مورد توجه جامعه قرار می گیرد منتقدین وارد گود می شوند.

بخشی از فضای نقد ما به بده بستان ادبی تبدیل شده است یک نویسنده از

 اثر ادبی دیگری تمجید می کند و وقت دیگر آن یکی پاسخ تمجید دوست را

 در نقد کتابش می دهد. بخشی دیگر تنها به دنبال نشان دادن سطح دانش

 ادبی خود به دیگران است

متاسفانه منتقد تخصصی که صرفا منتقد باشد کمتراز انگشتان یک دست

 داریم

- کوتاهترین توصیف خود را بیان نمایید.

1- ادبیات داستانی-  رقص واژه ها روی لبه تیز کاغذ

3- فانوس- یادمان خوشی از این روزها

4-داستانویسان- غم نان اگر بگذارد...

5-آخرین دوره فانوس- رنجی برای پاس داشت نوشتن

6-کتاب- شیره تمدن انسانی

7-جایزه ادبی فانوس- تلاش برای روزهای خوب ادبی کشور

8-جایزه های ادبی خصوصی- حلقه گم شده فضای فرهنگی کشور

9-چاپ الکترونیک داستان- راهی نو و کم هزینه و عرصه

 پنهاورتر شنیدن

10-چاپ داستان بصورت کتاب- آه از بازار 

سردرگم فروش